Nederland moet zijn houding en beleid ten aanzien van het Israëlisch-Palestijnse conflict veranderen, en zich meer inzetten voor een staakt-het-vuren in Gaza en Libanon. Ook moet ons land zich samen met andere Europese landen effectiever inspannen om een grotere regionale oorlog in het Midden-Oosten te voorkomen, zegt de Adviesraad Internationale Vraagstukken (AIV), het adviescollege voor regering en parlement op het gebied van buitenlands beleid.
Volgens de adviesraad hebben Nederland en de internationale gemeenschap tot nu toe onvoldoende gedaan om het Israëlisch-Palestijnse conflict te deëscaleren. Dat moet veranderen, vindt de raad.
“Het grootschalige menselijke leed, de verslechterende situatie op de Westelijke Jordaanoever en de toenemende polarisatie in de samenleving vormden voor de AIV de aanleiding om dit briefadvies voor de Nederlandse regering en het parlement op te stellen” schrijft de raad in een toelichting.
Hoewel Nederland geen grote speler op het wereldtoneel is, moet het toch meer doen. Het moet onder meer actief bevorderen dat er aan een tweestatenoplossing wordt gewerkt, schrijft de raad. Bij voorkeur gebeurt dat in samenwerking met andere Europese landen.
Erkenning Palestijnse Staat
Dat actief bevorderen van een tweestatenoplossing is inclusief mogelijke erkenning van een Palestijnse staat, gaat de raad verder. Als voorwaarden hierbij moeten de ontwapening van Hamas, een nieuw gekozen en breed gedragen Palestijns leiderschap en de erkenning van de staat Israël gesteld worden.
De raad ziet ook vergaande gevolgen van het conflict in ons eigen land en spreekt van een “alarmerende groei van antisemitisme, islamfobie en polarisatie” in Nederland. De raad adviseert de Nederlandse regering te doen “wat in het vermogen ligt” om deze gevolgen van het conflict in ons land tegen te gaan. Een actieplan voor zowel de korte als lange termijn moet daarvoor worden opgesteld.
Politiek Verslaggever Wilco Boom:
“Het huidige en ook vorige kabinetten zijn al vele jaren voorstander van een tweestatenoplossing voor Israël en de Palestijnen, dus een onafhankelijke Palestijnse Staat naast Israël. Maar de erkenning van een Palestijnse Staat werd daarbij altijd gezien als sluitstuk van een vredesproces waarbij de Palestijnen ook het bestaansrecht van Israël zouden moeten erkennen. Het advies van de AIV is een breuk met dat beleid.
De adviesraad stelt voor “zo spoedig als mogelijk” over te gaan tot erkenning van een onafhankelijke staat, om het idee van een tweestatenoplossing levend te houden en duidelijk te maken dat dit nog altijd de gewenste uitkomst is, juist in de huidige situatie van oorlog in de regio.
De kans dat dit advies door het kabinet-Schoof wordt overgenomen is klein. Dat heeft te maken met de opvattingen van de grootste regeringsfractie, de PVV. Volgens die partij is er al een Palestijnse staat, namelijk Jordanië. Met die opvatting veroorzaakte partijleider Wilders afgelopen zomer nog een diplomatieke rel, toen hij op X schreef dat Jordanië de enige echte Palestijnse staat is. Als gevolg hiervan werd de Nederlandse ambassadeur in Jordanië op het matje geroepen en nam minister Veldkamp van Buitenlandse Zaken afstand van de bewering van Wilders.
Ook in het kabinet is er een conflict geweest over de tweestatenoplossing. Afgelopen zomer verzetten de PVV-ministers zich tegen het opnemen hiervan in het regeerprogramma van het kabinet. Dat raakte een open zenuw bij de NSC-ministers die toen aan het langste eind trokken. De tweestatenoplossing kwam toch in het regeerprogramma terwijl die niet in het Hoofdlijnenakkoord van de coalitiepartijen stond. Maar dat het kabinet nu versneld de Palestijnse staat gaat erkennen, lijkt toch echt kansloos gelet op het standpunt van de PVV.
